<![CDATA[
List marszałka Senatu do Komisji Weneckiej został wysłany 30 grudnia. Zawiera prośbę o sformułowanie opinii w sprawie nowelizacji ustaw sądowych, czyli uchwalonych w grudniu 2019 roku w Sejmie zmian m.in. w Prawie o ustroju sądów powszechnych i w ustawie o Sądzie Najwyższym. W piątek Komisja potwierdziła, że otrzymała list Grodzkiego.
Ziobro pytany o tę inicjatywę Grodzkiego na antenie TVP Info, mówił, że „to jest takie proszenie się na kolanach – pozwólcie nam na to, abyśmy reformowali nasze sądownictwo, czy się zgadzacie na takie rozwiązania, a jeżeli nam Polakom nie wolno, to co nam wolno?”. „My uważamy, że Polacy mają swoją godność, Polacy mają swój język i mają swoją kulturę prawną” – podkreślił.
W tym kontekście zwrócił także uwagę na fakt, że do Polski czasem przyjeżdżają przedstawiciele nauki niemieckiej i nas pouczają, że oni mają wyższą kulturę prawną. „Nie chcemy tego rodzaju doradców i tego rodzaju argumentów. My chcemy szanować Niemców i ich rozwiązania prawne” – zadeklarował i dodał, że „będę bronił Niemców, kiedy Komisja Europejska będzie atakowała ich system (…), ale domagamy się też – szanujcie nas”. „My szanujemy was, wy szanujcie nas, to są nasze zasady, demokracja decyduje” – wskazał minister Ziobro.
Komisja Wenecka to skrótowa nazwa Europejskiej Komisji na rzecz Demokracji przez Prawo. Jest to organ doradczy Rady Europy do spraw prawa konstytucyjnego, powołany w 1990 r. w związku z upadkiem komunizmu w krajach Europy środkowo-wschodniej po to, by pomóc im w demokratycznych przemianach.
W skład KW wchodzi około stu ekspertów w dziedzinie prawa konstytucyjnego i międzynarodowego. Należą do niej obecnie 62 państwa, oprócz europejskich także m.in. USA, Izrael, Szwajcaria, Korea Południowa. Polska jest członkiem Komisji Weneckiej od 1992 roku. Status obserwatora mają m.in. Stolica Apostolska, Argentyna, Japonia i Urugwaj.
Opinie Komisji Weneckiej nie są wiążące, gdyż organ ten ma charakter doradczy i jego zadaniem jest pomaganie państwom w postępie demokracji.
]]
Więcej informacji
Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe
Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.
Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.