TSUE: Rodzic, którego dziecko ma obywatelstwo UE, może dostać prawo pobytu

Rodzina mieszkała przez kilka lat w Niemczech, ale sześć lat temu związek się rozpadł i kobieta wraz z dzieckiem musiała wyprowadzić się z zajmowanego przez nich mieszkania. Od tej pory Wenezuelka sama opiekuje się dzieckiem. Jako że ojciec dziecka nie uczestniczy ani w wychowywaniu dziecka, ani w kosztach jego utrzymania, kobieta starała się w Holandii o zasiłek rodzinny i pomoc społeczną. Jej wniosek został jednak oddalony, bo – jak argumentowali urzędnicy – matka dziecka nie posiada prawa pobytu w UE.

Okazało się, że w podobnej sytuacji jest siedem innych kobiet. Wszystkie pochodzą spoza UE i mają jedno lub kilkoro dzieci z obywatelami Holandii, a wszystkie dzieci posiadają obywatelstwa holenderskie. Dzieci zostały uznane przez swoich ojców, ale mieszkają głównie lub wyłącznie z matkami.

Sprawa kobiet trafiła najpierw do holenderskiego sądu apelacyjnego, specjalizującego się w rozstrzyganiu sporów dotyczących przyznawania pomocy społecznej i zasiłków rodzinnych, a stamtąd do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Ten miał ustalić, czy matki dzieci będących obywatelami UE mogą starać się na tej podstawie o prawo pobytu. Odpowiedź twierdząca oznaczałaby automatycznie, że kobiety mogą korzystać z pomocy społecznej i zasiłków rodzinnych na podstawie przepisów obowiązujących w kraju członkowskim, w którym mieszkają – w tym wypadku Holandii.

W ogłoszonym w środę wyroku Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że obywatel państwa nienależącego do UE może, jako rodzic małoletniego dziecka posiadającego obywatelstwo UE, powoływać się na pochodne prawo pobytu we Wspólnocie. TS podkreśla, że drugi rodzic, będący obywatelem UE, mógłby co prawda sam sprawować na co dzień opiekę nad dzieckiem, ale ta okoliczność sama w sobie nie wystarcza, by odmówić drugiemu rodzicowi pozwolenia na pobyt. Przy rozpatrywaniu takiego przypadku sąd musi działać przede wszystkim w najlepszym interesie dziecka i wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, a zwłaszcza wiek dziecka i etap jego rozwoju psychicznego i emocjonalnego oraz zbadać, jak bardzo dziecko związane jest z jednym i drugim rodzicem oraz jak zniosłoby ewentualne rozdzielenie z jednym z nich.

Trybunał przypomniał, że w rozpatrywanym przypadku matka sama sprawowała opiekę nad dzieckiem, więc ewentualny nakaz opuszczenia przez nią UE oznaczałby, że do opuszczenia Unii zmuszone zostałoby także jej dziecko. A to – jak podkreślił Trybunał – byłoby sprzeczne z interesem dziecka.

Więcej informacji

Prawo

Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe

Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.

Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *