W początkach kwietnia zespół prasowy SN podał, że prof. Gersdorf zdecydowała o wycofaniu z TK tego wniosku z 2013 r., złożonego przez jej poprzednika. 12 kwietnia formalnie zgłoszono to w piśmie procesowym do TK.
„W ocenie wnioskodawcy popieranie wniosku nie jest już celowe. Sprawa została bowiem dostatecznie wyjaśniona w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jednolicie uznaje się, że prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej, z wyłączeniem informacji dotyczących osób pełniących funkcje publiczne, mających zawiązek z pełnieniem tych funkcji” – napisano w tym piśmie.
„Przesądzenie, iż dana osoba pełni funkcję publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej nie oznacza jeszcze, że żądana informacja może zostać udostępniona z wyłączeniem ochrony prywatności tej osoby. Dla ograniczenia prawa do prywatności konieczne jest także, aby żądana informacja o osobie pełniącej funkcję publiczną miała związek z pełnieniem tej funkcji” – dodano w tym piśmie.
Zaznaczono też, że w orzecznictwie NSA podkreśla się, iż „musi istnieć adekwatny związek między informacją odnoszącą się do danej osoby a funkcjonowaniem tej osoby w sferze publicznej”. Podkreślono zarazem, że „należytemu wykonaniu prawa do dostępu do informacji publicznej nie stoi na przeszkodzie możliwość anonimizacji danych wrażliwych”.
Kilkanaście dni temu Sieć Obywatelska Watchdog Polska zaapelowała do Gersdorf o wycofanie wniosku. „W obecnej sytuacji wyrok Trybunału w sprawie konstytucyjności ustawy o dostępie do informacji publicznej może otworzyć furtkę do wprowadzenia w ustawie zmian ograniczających możliwość kontrolowania władzy” – pisano na stronie Watchdog Polska. Według organizacji zmiana ustawy o dostępie do informacji publicznej „uderzy bezpośrednio w wolność prasy”.
Ten wniosek poprzedniego I prezesa SN czekał w Trybunale od listopada 2013 r. Sejm i Prokurator Generalny wnieśli w 2015 r. do TK o uznanie zaskarżonej ustawy za zgodną z konstytucją.
Na przewodniczącego pięcioosobowego składu w tej sprawie wyznaczony był sędzia Mariusz Muszyński, a na sprawozdawcę – prezes TK sędzia Julia Przyłębska.
Więcej informacji
Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe
Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.
Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.