Sprawa dotyczyła powództwa kobiety, której lot z powodu protestu pracowników linii został anulowany. Skarżąca twierdziła, że należy jej się 600 euro wraz z odsetkami ustawowymi tytułem odszkodowania. Gdy przewoźnik nie zareagował na wystosowane przez nią wezwanie do zapłaty, skierowała sprawę do sądu.
Spółka złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego przez referendarza sądowego Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie w postępowaniu upominawczym. Firma domagała się oddalenia powództwa w całości. Jej zdaniem skoro przyczyną odwołania połączenia był strajk personelu pokładowego, który objął tak wiele osób, że zorganizowanie zastępstwa było niemożliwe, odpowiedzialność pozwanego na podstawie art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. została wyłączona. Przedmiotowego strajku nie można zakwalifikować jako „normalnego wykonywania działalności przez przewoźnika, bowiem decyzja o jego przeprowadzeniu została podjęta przez pracowników pozwanego w ramach przyznanej im autonomii zbiorowej”. Przewoźnik nie miał na niego żadnego wpływu, a wszystkie próby polubownego rozwiązania sytuacji skończył się niepowodzeniem. Firma wskazała także, że podjęła „wszelkie racjonalne środki pozostające w jej dyspozycji, w celu ograniczenia skutków strajku i związanych z tym utrudnień dla pasażerów poprzez: wydłużenie godzin pracy osób obsługujących pasażerów oraz zapewnienie możliwości zmiany rezerwacji na loty alternatywne lub możliwości uzyskania zwrotu kosztów biletów”.
Sąd analizując sprawę przyznał, że problematyczny strajk był najdłuższym w dotychczasowej historii firmy. W jego konsekwencji spółka musiała odwołać w ciągu 7 dni 44,4 % wszystkich zaplanowanych w tym terminie lotów. Utrudnienia dotknęły blisko 50 procent podróżujących wtedy klientów.
Więcej informacji
Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe
Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.
Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.