Czasy i wymogi stawiane obecnym kandydatom na prawników, a za chwilę absolwentom uczelni, się zmieniły. Od dobrego radcy, adwokata czy sędziego wymaga się również wiedzy ekonomicznej, socjologicznej, często psychologicznej. Bo jak podkreśla prof. Tomasz Giaro, dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, jeśli ktoś poważnie myśli o karierze na tym polu, potrzebny mu jest dodatkowy papier.
Dobra informacja jest taka, że same szkoły wyższe, zarówno publiczne, jak i prywatne, na czas dostrzegły zmieniające się realia. I oferują swoim studentom coraz więcej. Nie tylko dają możliwość udziału w dodatkowych zajęciach. Specjalnie dla nich tworzą nowe kierunki. Chcesz specjalizować się w prawie kosmicznym? Proszę bardzo. Interesujesz się nowoczesnymi technologiami i jako przyszły prawnik chcesz się w tym zakresie specjalizować? Nie ma problemu. A może interesuje cię studiowanie prawa w języku obcym, bo swoją przyszłość zawodową wiążesz z wyjazdem za granicę? Dla takich osób uniwersytety również mają ofertę.
Uczelnie badają też rynki pracy właśnie po to, żeby dostosować system i program kształcenia studentów do ich zainteresowań i wymagań. To zaś pozwala na bardzo indywidualne podejście do nauki, skrojone pod konkretne potrzeby. Bo jak mówi prof. Artur Kuś, prodziekan ds. jakości kształcenia Wydziału Prawa i Administracji Uczelni Łazarskiego, zawód prawnika to nie tylko profesje togowe. Potencjał jest szerszy. Coraz więcej absolwentów wybiera własną ścieżkę biznesową, bo ukończenie prawa ułatwia prowadzenie firmy.
Wychodzenie naprzeciw oczekiwaniom studentów to nie przypadek. Uczelnie już walczą ze skutkami niżu demograficznego i spadającą liczbą kształcących się. Czy możemy sobie np. wyobrazić Kraków bez Uniwersytetu Jagiellońskiego albo Warszawę z zamkniętą bramą uniwersytecką przy Krakowskim Przedmieściu? Ja nie.
Więcej informacji
Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe
Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.
Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.