<![CDATA[
20 grudnia 2019 r. Sejm wybrał Rafała Wojciechowskiego na sędziego Trybunału Konstytucyjnego w miejsce sędzi Małgorzaty Pyziak-Szafnickiej, której kadencja skończyła się 5 stycznia 2020 r. Kandydatura Rafała Wojciechowskiego została zgłoszona przez klub PiS; propozycję kandydowania do TK dostał ze strony Porozumienia Jarosława Gowina.
We wtorek o przyjęciu ślubowania przez prezydenta od nowego sędziego TK poinformował na Twitterze także wicepremier, minister nauki i szkolnictwa wyższego Jarosław Gowin.
Rafał Wojciechowski urodził się 5 września 1969 r. w Warszawie. Jest doktorem habilitowanym nauk prawnych i profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego. W swojej pracy zajmował się m.in. sądownictwem polubownym, któremu poświęcił kilkanaście publikacji.
W 1998 r. zdał egzamin radcowski i został wpisany na listę radców prawnych prowadzoną przez Okręgową Izbę Radców Prawnych we Wrocławiu. W 2011 r. został powołany na stanowisko notariusza.
Od 2013 r. Wojciechowski zatrudniony jest na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Od 2014 r. sprawuje funkcję kierownika Pracowni Europejskiej Kultury Prawnej na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Wojciechowski jest także redaktorem tematycznym czasopisma „Folia Iuridica Universitatis Wratislaviensis” wydawanego przez ten wydział oraz członkiem Polskiego Stowarzyszenia Ekonomicznej Analizy Prawa.
W kwietniu 2016 r. Wojciechowski został wybrany na prorektora do spraw studenckich Uniwersytetu Wrocławskiego na kadencję od 1 września 2016 r. do 31 sierpnia 2020 r. W latach 2016-2019 Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego kilkakrotnie powoływał go jako członka zespołów eksperckich.
Na posiedzeniu sejmowej komisji sprawiedliwości i praw człowieka, która udzieliła Wojciechowskiemu rekomendacji, odpowiedział na pytania jej członków m.in. o „polityczne powiązania”.
„Myślę, że jestem kandydatem zaskakującym, gdyż takich powiązań nie mam” – zapewnił. Zaznaczył, że choć rzeczywiście propozycję kandydowania do TK dostał ze strony Porozumienia Jarosława Gowina, to jednak jego kontakt z tą partią nie był natury politycznej, a administracyjnej i miał związek z pełnioną przez niego funkcją prorektora Uniwersytetu Wrocławskiego.
]]
Więcej informacji
Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe
Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.
Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.