Ekspertka: Wysłuchajmy racji dziecka ws. niebezpiecznych zachowań w sieci

„Rodzic, który zorientuje się, że jego dziecko uczestniczy w jakimś wyzwaniu, które może mieć negatywne skutki, powinien przede wszystkim nie wpadać w panikę. Bo przerażony rodzic to rodzic, który nie pomoże dziecku. Zalecam spokój, ale też jasne, rzeczowe nazwanie sprawy, zapytania dziecko o powody podejmowania takich wyzwań” – powiedziała PAP Borkowska, która uczestniczyła w poniedziałek w konferencji „Niebezpieczne treści. Jak dbać o bezpieczeństwo uczniów w internecie”.

Borkowska wskazała, że zmiana zachowania dziecka, nastroju, czy jakiś nawyków powinna rodzicom, opiekunom zwrócić uwagę, że coś może być nie tak. „To są sygnały, które powinny zapalić u czerwoną lampkę, żeby sprawdzić, co się dzieje z dzieckiem, żeby z nim porozmawiać” – dodała.

„Najpierw warto zainteresować się, jakiego rodzaju wyzwania w internecie podejmuje dziecko, na jakie strony wchodzi, czym się zajmuje i do czego wykorzystuje internet. Druga rzecz – to należy z dzieckiem porozmawiać. Ale żeby rozmowa przyniosła skutek, musi być prowadzona w odpowiednich warunkach, czyli przede wszystkim musi to być dialog, gwarantujący wymianę informacji. Trzeba wysłuchać racji dziecka” – wskazała.

Podkreśliła, że dziecku trzeba ukazać konsekwencje niektórych zachowań, do czego mogą one prowadzić, a także przekonać je, aby zastanowiło się, czy warto się w takie działania angażować.

„Nastolatki nie lubią jak się nimi manipuluje, dlatego warto pokazać, że wiele z tego typu wyzwań służy właśnie manipulowaniu” – dodała.

Borkowska powiedziała, że dziecko należy także uświadomić, iż nie w każde zobowiązanie należy się angażować i nie każde jest warte dotrzymania. „Choć uczymy dzieci, żeby były konsekwentne, żeby doprowadzały rzeczy do końca, to dziecko nie ma obowiązku dotrzymywać zobowiązań, w związku z którymi jest manipulowane, których dotrzymanie może mieć negatywne dla niego skutki” – dodała.

Jak mówiła Borkowska, dzieciom czy nastolatkom należy tłumaczyć, że rzeczą mądrą jest przerwać taką grę. „Zawsze mogą się z niej wycofać, bez konsekwencji” – wskazała.

Ekspertka przyznała, że rodzic nie zawsze może zorientować się, czy dziecko uczestniczy w jakimś wyzwaniu. „Czasami można zorientować się po tym, że dziecko ma jakieś rany na ciele. Jednak część tego typu wyzwań trudno odkryć. Można czasami, natknąć się na zdjęcia w internecie, ale wielu nastolatków pilnuje swoich profili i zazwyczaj rodzice nie są tymi osobami, które się zaprasza do grupy znajomych w portalu społecznościowym. W związku z tym trudno zorientować się, czy dziecko zaangażowało się w jakieś niebezpieczne wyzwania” – podkreśliła.

Ekspertka zwróciła uwagę, że rodzice mogą, jeśli chcą zwrócić się o pomoc m.in. do takich instytucji jak www.dyzurnet.pl, Fundacja Dajemy Dziecku Siłę (www.fdds.pl), albo jeśli mają podejrzenie, że treści te mogą mieć charakter nielegalny zgłosić się do policji. „Rodzice mogą także udać się do działających lokalnie poradni psychologiczno-pedagogiczne” – dodała.

Konferencję „Niebezpieczne treści. Jak dbać o bezpieczeństwo uczniów w internecie” zorganizowało Ministerstwo Edukacji Narodowej oraz Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa. Poświęcona była dostępowi dzieci i młodzieży do niebezpiecznych treści w internecie oraz angażowaniu się uczniów w różnego rodzaju ryzykowne zachowania, takie jak internetowy challenge, czy niebezpieczne gry mogące prowadzić do zagrożenia zdrowia i życia.

Więcej informacji

Prawo

Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe

Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.

Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *