„Do sądu po wyrok, a nie po sprawiedliwość”. Dlaczego Polacy mają tak złe zdanie o wymiarze sprawiedliowości?

Nastawienie Polaków do sądów i wymiaru sprawiedliwość CBOS bada od początku transformacji. Przez ten cały czas zasadnicza ocena wymiaru sprawiedliwości się nie zmienia: działalność sądów i prokuratury częściej spotyka się z krytyką niż aprobatą. Tylko raz – od maja 2007 do stycznia 2008 – pozytywne oceny przeważały nad złymi.

W ostatnim badaniu przeprowadzonym w lutym funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości dobrze oceniła ponad jedna czwarta Polaków (28 proc.), a źle blisko połowa (49 proc.). Pozytywnym ocenom wymiaru sprawiedliwości i prokuratury sprzyja młody wiek (18-24 lata). Niezadowoleni z ich funkcjonowania częściej niż inni są badani mający od 55 do 64 lat i osoby najbardziej zaangażowane w praktyki religijne.

Działalność sądów najbardziej krytykują osoby deklarujące poparcie dla PiS. 65 proc. wyborców partii Jarosława Kaczyńskiego ocenia je negatywnie, a zaledwie co piąty – pozytywnie. Niewiele lepsze zdanie mają zwolennicy partii Kukiz’15. Wśród sympatyków PO odnotowano 42 proc. ocen negatywnych i 38 proc. pozytywnych. Pracę sądów pozytywnie ocenia jedynie elektorat Nowoczesnej – 42 proc. wobec 38 proc. ocen negatywnych.

Więcej informacji

Prawo

Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe

Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.

Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *