Przedstawiciele królewskiej dynastii Piastów rządzili na Książu w latach 1291 – 1392. Przez sto lat książańskańska twierdza była ich główną rezydencją, a wszyscy książęta piastowscy rezydujący na zamku podpisywali się „z Fürstenberga”, czyli właśnie z Książa.

Książe Bolko I zaczął używać tytułu „Pan na Książu” ( Bolko dei gratia dux Slesie et dominus de Wrstenberc) mniej więcej od 1293 roku. Wtedy to utworzono jeden organizm państwowy z dziedzicznego księstwa lwóweckiego i nabytej, południowej części wrocławskiego. Dokument w którym po raz pierwszy pojawia się tytuł „dominus de Wrstenberc” zostały wystawiony w Strzegomiu 25 lutego 1293 roku. Trzy lata później kiedy jako regent objął władzę w księstwie wrocławskim używał tytułu „książę Śląska, pan na Książu i opiekun ziemi wrocławskiej” ( dux Slesie ad dominus de Wrstenberch tutorque terre Wratislauiensis). Potwierdza to dokument wystawiony w Świerzawie 2 maja 1297 roku. Tytułu „pan na Książu” używali również trzej synowie księcia Bolka I, także po podziale terytorialnym księstwa na część świdnicką, która przypadła najstarszemu Bernardowi, część jaworską, którą odziedziczył Henryk i ziębicką, która przypadła najmłodszemu Bolkowi. Tytulaturę książańską zachowali Piastowie świdnicko-jaworscy także w trzecim pokoleniu, kiedy zamkiem władał książę Bolko II świdnicki (później świdnicko-jaworski), a po jego śmierci wdowa po nim, księżna Agnieszka ( z domu Habsburżanka), która zmarła w 1392 roku.
Przyjęcie tytułu „pana Książa” przez Bolka I interpretuje się jako dowód wybudowania przez niego zamku, który w zamierzeniu miał pełnić rolę głównej siedziby tej gałęzi dynastii i nominalnej stolicy nowo powstałego księstwa. Historycy uznają, że wybór miejsca pod lokalizację Książa na granicy do niedawna dwóch odrębnych terytoriów za manifestację ich…
Więcej na ten temat