Profesor przez wiele lat kierował Katedrą Porównawczego Prawa Konstytucyjnego i Doktryn Politycznych oraz Prawnych, a także Katedrą Prawa Konstytucyjnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego. Należał do najbardziej znanych postaci tego wydziału.
Prof. Małajny był absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego; w 1978 r. został doktorem nauk prawnych, a osiem lat później doktorem habilitowanym. W 1994 r. został profesorem nauk prawnych, a w 2000 r. profesorem zwyczajnym.
Był autorem wielu publikacji m.in. na temat ustroju Stanów Zjednoczonych, a także polskiego konstytucjonalizmu i prawa konstytucyjnego. Należał do Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Konstytucyjnego i Polskiego Towarzystwa Prawa Wyznaniowego. W 2014 r. otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarły profesor należał do najbardziej charakterystycznych postaci wydziału prawa katowickiej uczelni – był pasjonatem wojskowych mundurów (np. amerykańskich, ale także austriackich, niemieckich i polskich), w których często przychodził również do pracy. Był autorem wielu zapadających w pamięć, błyskotliwych powiedzonek, dzięki którym studenci lubili jego wykłady, ale i łatwiej przyswajali wiedzę.
„Człowiek może zachować koncentrację przez maksymalnie 45 minut. Jeśli więc mam 5 godzin wykładu z tymi samymi ludźmi, to przecież by chyba oszaleli, gdybym go jakoś nie ubarwił” – mówił kilka lat temu profesor w rozmowie z „Dziennikiem Zachodnim”.
Studenci przekazywali sobie również stworzone przez prof. Małajnego „przykazania egzaminacyjne” – radził w nich m.in. by student rozmawiał z egzaminatorem „jak uczeń z mistrzem, a nie jak Polak z Polakiem”. „Oblawszy egzamin, nie wiń za to egzaminatora, lecz siebie. Pamiętaj, że to nie on cię oblał, tylko to ty oblałeś” – głosiło inne przykazanie. Profesor był także ekspertem, chętnie dzielącym się swoją wiedzą z dziennikarzami.
Więcej informacji
Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe
Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.
Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.