Wiceminister sprawiedliwości, zarazem szef komisji weryfikacyjnej ds. stołecznej reprywatyzacji, Patryk Jaki zaprezentował w środę propozycje do projektu ustawy, która miałaby ostatecznie rozwiązać problem zadośćuczynienia dla właścicieli (lub ich spadkobierców) stołecznych nieruchomości przejętych po wojnie przez miasto na mocy tzw. dekretu Bieruta.
Jak poinformował dr hab. Kamil Zaradkiewicz w TVP Info w programie „Minęła 20” Ministerstwo Sprawiedliwości nie zakłada, że projekt dużej reprywatyzacji „będzie przewidywał odszkodowania”. „Nie jest to możliwe, gdyż trwałoby to po pierwsze znacznie dłużej niż zakładane rekompensaty, a po drugie nie wiem, czy państwo udźwignęłoby ten ciężar” – podkreślił.
Konstytucjonalista uważa również, że 20 proc. rekompensaty z utraconej nieruchomości jest jak najbardziej satysfakcjonująca. Jak dodał, „dotychczasowe projekty ustaw też to zakładały”.
Pytany przez dziennikarza o tzw. „metodę na kuratora”, podkreśli, że metoda ta była wykorzystywana przez „handlarzy roszczeń nie tylko w Warszawie, ale także przez oszustów w innych miastach, gdzie na tak zwanego kuratora zwracano nieruchomości osobom, które nigdy nie powinny ich uzyskiwać”. Jak dodał, podstawowa różnica pomiędzy Warszawą, a innymi miejscowościami polegała na tym, że były rozpatrywane w innym trybie, „w trybie postępowań sądowych, a nie administracyjnych”.
„Projekt zakłada przyznanie zadośćuczynienia, a nie odszkodowania, to jest istotna różnica. My nie naprawiamy szkód wyrządzonych przez komunistów, my tylko (…) staramy się w jakiś sposób, na ile jest to możliwe, zrekompensować te krzywdy” – podkreślił.
Jak dodał, uprawnionymi do tego rodzaju rekompensat powinni być przede wszystkim właściciele bądź współwłaściciele nieruchomości, które odebrano im po drugiej wojnie światowej lub ich najbliżsi – wstępni i zstępni, innymi słowy rodzice, dziadkowie, dzieci, wnuki – ale już nie inne osoby.
Więcej informacji
Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe
Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.
Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.