<![CDATA[
Fotograf Dirk Renckhoff pozwolił na opublikowanie jednego z jego zdjęć właścicielowi strony podróżniczej. Odnalazł je na tej stronie uczeń szkoły średniej w niemieckim landzie Nadrenia Północna-Westfalia i pobrał je, by zilustrować nim szkolną prezentację.
Następnie zdjęcie zostało opublikowane na stronie internetowej szkoły. Renckhoff pozwał land Nadrenia Północna-Westfalia, domagając się postanowienia zakazującego reprodukcji jego fotografii. Wniósł także o odszkodowanie w wysokości 400 euro.
Renckhoff twierdzi, że dał prawo użytkowania jedynie właścicielom witryny turystycznej oraz że umieszczenie fotografii na szkolnej stronie internetowej stanowi naruszenie jego praw autorskich. W tej sprawie Bundesgerichtshof (federalny Trybunał Sprawiedliwości Niemiec) zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości UE o dokonanie wykładni dyrektywy o prawie autorskim, zgodnie z którą autor utworu ma wyłączne prawo do zezwalania na publiczne udostępnianie utworu lub zakazywania publikacji.
Niemiecki trybunał chciał dowiedzieć się, czy pojęcie publicznego udostępniania obejmuje umieszczenie na stronie internetowej fotografii, która została wcześniej opublikowana na innej stronie internetowej bez żadnych ograniczeń, które uniemożliwiałyby jej pobranie, i za zgodą właściciela praw autorskich.
Trybunał stwierdził, że z zastrzeżeniem wyjątków i ograniczeń określonych w tej dyrektywie jakiekolwiek wykorzystanie utworu przez osobę trzecią bez uprzedniej zgody autora należy uznać za naruszające prawa autorskie do tego utworu.
W niniejszej sprawie – jak stwierdził TSUE – umieszczenie na jednej stronie internetowej fotografii zamieszczonej wcześniej na innej stronie internetowej po jej uprzednim skopiowaniu na prywatny serwer należy traktować jako „publiczne udostępnianie”.
Trybunał uznał, że umieszczenie dzieła chronionego prawem autorskim w witrynie internetowej innej niż ta, co do której pierwotnie przekazano zgodę właściciela praw autorskich na publikację, musi zostać uznane za „udostępnianie”. TSUE stwierdził jednocześnie, że nie ma to znaczenia, jeżeli tak jak w niniejszej sprawie posiadacz praw autorskich nie ogranicza sposobu, w jaki fotografia może być wykorzystywana przez internautów.
]]
Więcej informacji
Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe
Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.
Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.