Spółdzielnie mieszkaniowe ujawnią informacje jak urzędy. Prezesi jak menedżerowie

Ich zdaniem propozycja, która pojawiała się w poprawionej wersji projektu ustawy o jawności życia publicznego, jest sprzeczna z konstytucją. – Jest niezgodna z art. 61 ust. 1 Konstytucji RP, który wiąże prawo do informacji publicznej jedynie z działalnością organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne – podkreśla w stanowisku dla DGP dr Jerzy Jankowski, prezes Związku Rewizyjnego Spółdzielni Mieszkaniowych (więcej w dalszej części tekstu).

Obawy spółdzielców nie dziwią. Jeśli przepis wejdzie w życie, będzie to potężny cios w prezesów spółdzielni. Do tej pory bowiem mogli lekką ręką odrzucać jakiekolwiek prośby z zewnątrz o podanie niewygodnych informacji, trzymając w ręku tarczę w postaci uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2005 r., która wyraźnie stanowiła, że prawo nie zobowiązuje ich do podawania informacji publicznych. Jeśli prawo to się zmieni – niewykluczone, że zaleje ich lawina wniosków. Będą zmuszeni odpowiedzieć zarówno działaczowi społecznemu dociekającemu, czy rzeczywiście w danej spółdzielni dochodziło do nieprawidłowości, jak i dziennikarzowi czy przedsiębiorcy poszukującemu informacji na temat kosztów kontrowersyjnych inwestycji. Cios jest tym większy, że na mocy utrwalonej w ostatnim czasie linii orzeczniczej członkowie zarządów przyłapani na nadużywaniu prawa lub niedopełniający swoich obowiązków mogą ponosić odpowiedzialność na mocy tego samego przepisu co menedżerowie. Tyle że eksperci już zwracają uwagę, że uzyskanie czegokolwiek na podstawie przepisów o dostępie do informacji publicznej wcale nie jest proste. Zobowiązany może odmówić. Prawo pozwala wtedy odwołać się do sądu, ale te – jak wiadomo – są nierychliwe. Sprawy ciągną się latami. Wygląda więc na to, że cała nadzieja zwolenników większej jawności spółdzielni w usprawnieniu pracy… sądów.

ZAINTERESOWAŁ CIĘ TEN TEMAT? CZYTAJ WIĘCEJ W TYGODNIKU E-DGP >>

Więcej informacji

Prawo

Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe

Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.

Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *