<![CDATA[
„Minister sprawiedliwości działa w zakresie kompetencji wynikających z konstytucji RP z 1997 r. Obowiązkiem określonych w konstytucji RP organów państwa jest troska o zgodność z konstytucją pozostałych źródeł prawa. Złożenie wniosku do TK jest wykonaniem uprawnienia i jednocześnie obowiązku państwa zachowania zgodności prawa międzynarodowego z konstytucją RP i w żadnym wypadku nie oznacza zapoczątkowania procesu występowania z UE” – powiedziała PAP prof. Łabno komentując wniesienie przez prokuratora generalnego Zbigniewa Ziobry do Trybunału Konstytucyjnego o uznanie za niekonstytucyjną regulacji prawa europejskiego w zakresie dopuszczalności występowania przez polskie sądy z pytaniami do Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach dotyczących sądownictwa.
Zdaniem konstytucjonalistki nazwanie tego wniosku wstępem do „Polexitu” jest wyłącznie politycznym działaniem, niepotrzebnie otwierającym nowe pole konfliktu.
„TK istnieje w tym celu, aby rozstrzygać wątpliwości, co do konstytucyjności określonych aktów prawnych, w tym traktatów prawa międzynarodowego” – podkreśla prof. Łabno.
Jak powiedziała PAP, nie tylko Polska stawia pytania o konstytucyjność traktatów unijnych. Jako przykład podaje niemiecki wyroku Federalnego Trybunału Konstytucyjnego (FTK) z 30 czerwca 2009 r, w którym stwierdzono, że dopuszczalne jest przenoszenie suwerennych uprawnień na Unię Europejską, ale jest ono „obwarowane warunkiem, że zostanie zachowana suwerenna konstytucyjna państwowość na bazie odpowiedzialnego programu integracji, zgodnie z zasadą kompetencji przyznanych i przy uznaniu konstytucyjnej tożsamości jako państwa członkowskiego, oraz że Republika Federalna Niemiec nie utraci swojej zdolności do samodzielnego politycznego i społecznego kształtowania warunków życia”.
„Takiemu właśnie rozdzieleniu kompetencji między suwerenny kraj członkowski i UE służy między innymi uznanie władzy sądowniczej za obszar regulacji należący do wyłączności państwa członkowskiego. W tym zakresie państwo korzysta z autonomii kształtowania swojego sądownictwa. Na powyższą zasadę FTK powołał się jednoznacznie w cytowanym wyżej wyroku z 30 czerwca 2009 r.” – dodała prof. Łabno.
]]
Więcej informacji
Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe
Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.
Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.