Każdą umowę cywilnoprawną może poprzedzać umowa przedwstępna

Służy temu umowa przedwstępna, instrument prawny, którym strony mogą się posłużyć na etapie przygotowywania przyszłego kontraktu. Wola zawarcia określonej umowy nie zawsze idzie w parze z możliwością jej natychmiastowego zawarcia. Przyczyny odsuwania w czasie zawarcia właściwej umowy i posłużenia się umową przedwstępną są bardzo różne. Najczęściej wiążą się z koniecznością doprecyzowania treści umowy w zakresie nieistotnych elementów, np. jakości, sposobu, terminu wykonania świadczeń, kosztów ubezpieczenia i transportu, odpowiedzialności za wady.

Równie częsta jest sytuacja, w której zawarcie umowy definitywnej jest w danej chwili niemożliwe prawnie, albo niedogodne dla stron, np. z przyczyn ekonomicznych. Typowym przykładem może być tutaj umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości. Potencjalny nabywca upatrzył sobie wymarzone mieszkanie lub dom, jest zdecydowany na zakup, jednak potrzebuje odpowiedniego czasu, aby uzyskać kredyt lub w inny sposób zgromadzić niezbędne środki finansowe. Krótko mówiąc, umowa przedwstępna ma na celu przygotowanie i zapewnienie zawarcia innej umowy – umowy przyrzeczonej. Zobowiązuje strony lub jedną ze stron do zawarcia w przyszłości tejże oznaczonej umowy. Dopuszczalne przy tym jest zawarcie umowy przedwstępnej w odniesieniu do dowolnej umowy cywilnoprawnej.

Essentialia negotii

By umowa przedwstępna była prawnie ważna, konieczne jest określenie w niej istotnych postanowień umowy przyrzeczonej. Obowiązek ten sprowadza się do określenia przez strony w umowie tych elementów, które wyznaczają minimalny zakres treści przyszłej czynności prawnej, zamierzonej przez strony. Przykładowo, strony, które zawierają przedwstępną umowę sprzedaży, muszą oznaczyć podstawowe obowiązki stron. Obowiązkiem sprzedającego jest przeniesienie własności rzeczy na nabywcę i wydanie mu rzeczy, natomiast obowiązkiem kupującego – odebranie rzeczy i zapłacenie umówionej ceny. Elementami istotnymi są ponadto określenie przedmiotu przyszłej umowy oraz wspomnianej ceny, a ponadto – co oczywiste – zobowiązanie strony lub stron do zawarcia oznaczonej umowy.

Więcej informacji

Prawo

Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe

Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.

Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *