Fiskus daje i zabiera – nowe pomysły resortu finansów budzą wątpliwości

&lt![CDATA[

Raz zapłaconego podatku nie oddamy (najlepiej) nigdyOrgany podatkowe od lat konsekwentnie odmawiały podatnikom zwrotu nadpłaty podatku VAT i akcyzy, jeśli ekonomiczny ciężar tego podatku poniósł już inny podmiot np. kontrahent występującego o zwrot daniny przedsiębiorcy. Fiskus argumentował, iż taki zwrot stanowiłby dla podatnika bezpodstawne wzbogacenie, a na poparcie swojego poglądu niezmiennie przywoływał uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 czerwca 2011 r., sygn. I GPS 1/11. Skład orzekający uznał w niej, iż „nie jest nadpłatą kwota podatku akcyzowego uiszczona z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, jeśli ten, kto go uiścił nie poniósł uszczerbku majątkowego”. Zdaniem Sądu w sytuacji, gdy występujący o zwrot nadpłaty podatnik nie poniósł w istocie ciężaru opodatkowania, bo kwotę akcyzy uwzględnił już w cenie towaru, a tym samym uniknął straty, która wymagałaby rekompensaty, to nie ma podstaw, aby takiego zwrotu nadpłaty dokonać. Stanowisko resortu finansów najwyraźniej jednak w ostatnim czasie złagodniało, gdyż od 2019 r. w Ordynacji podatkowej pojawić mają się rewolucyjne zmiany dotyczące podatków: VAT i akcyzowego. Wprawdzie fiskus w dalszym ciągu będzie mógł powoływać się na zasadę bezpodstawnego wzbogacenia, jednak prawo do odmowy na tej podstawie zwrotu nadpłaty możliwe będzie jedynie wtedy, gdy dla podatków rozliczanych okresowo przekroczy ono w okresie rozliczeniowym 100 tysięcy złotych, a w przypadku pozostałych danin 100 tysięcy złotych z tytułu jednej czynności. Jakkolwiek próg, poniżej którego bezpodstawne wzbogacenie nie będzie miało zastosowania, wydaje się stosunkowo niski, to na pewno jest to istotny przełom i korzystne rozwiązanie dla wielu przedsiębiorców. Dla podatników akcyzy planowana zmiana jest tym istotniejsza, że dotychczas organy właściwie z „automatu” odmawiały im zwrotu nadpłaty, bez względu na próg kwotowy. Jakkolwiek w tej sprawie fiskus wydaje się wychodzić naprzeciw potrzebom przedsiębiorców, to proponowane zmiany w zakresie kontroli celno-skarbowych budzą wątpliwości, jeśli chodzi o szczerość jego intencji.Płać i nie dyskutujNajnowsza koncepcja resortu finansów obecnie znajdująca się na etapie prac sejmowych zakłada, że podatnik, otrzymawszy wynik kontroli celno-skarbowej, tylko raz będzie mógł skorygować złożoną deklarację podatkową. Jeśli następnie uzna, że dokonane przez niego rozliczenia wbrew twierdzeniom kontrolujących były jednak prawidłowe, to ponowna deklaracja, w zakresie, jakim cofa ustalenia kontroli, będzie już bezskuteczna. W obecnie obowiązującym stanie prawnym podatnicy często uiszczają zaległy podatek zgodnie ze wskazaniami organu, aby w ten sposób uchronić się przed odsetkami i ewentualnymi sankcjami karnoskarbowymi. Następnie jednak często ponownie korygują zeznanie i spierają się z fiskusem, dążąc do uzyskania zwrotu nadpłaconego podatku. Projektowane rozwiązania wykluczają taki scenariusz, stawiając przedsiębiorcę przed niełatwym dylematem: zapłacić podatek i nie dyskutować z kontrolującymi, czy podjąć walkę, narażając się na długoletnią batalię, widmo rosnących odsetek i groźbę odpowiedzialności karnoskarbowej. Resort finansów najwyraźniej zakłada, że wielu podatników będzie obawiało się tak znacznego ryzyka i dla świętego spokoju zaakceptuje stanowisko organu KAS, wybierając niejako bilet w jedną stronę. W swoich rachubach fiskus może się jednak mocno (nomen omen) przeliczyć.Trzeba walczyć o swoje racjeProwadzący kontrolę celno-skarbową rzadko podchodzą do rozpoznawanych spraw z należytą wnikliwością. W wielu przypadkach jeszcze przed podjęciem jakichkolwiek czynności z góry formułują tezę, do której następnie starają się dobrać fakty i argumenty, a jeżeli się one nie zgadzają, to – jak mawiał klasyk – „tym gorzej dla faktów”. Potężna broń, którą ma być brak możliwości korekty deklaracji podatkowej, dodatkowo ułatwi urzędnikom zadanie. Wszak, po co należycie uzasadniać podjętą decyzję, skoro większość podatników zapewne i tak nie będzie z nią polemizować? Dyskusja z oponentem, który jest zamknięty na argumenty i nie rozumuje w sposób racjonalny, to z pewnością niełatwe zadanie. To oczywiście nie oznacza, że podatnik ma rezygnować z obrony swojego stanowiska i godzić się na samowolę fiskusa. Chociaż spór z fiskusem to niejednokrotnie długa i wyboista droga, to zdecydowanie warto podjąć trud, aby dotrzeć do mety z satysfakcjonującym rezultatem.radca prawny Robert NogackiKancelaria Prawna Skarbiec specjalizuje się w ochronie majątku, doradztwie strategicznym dla przedsiębiorców oraz zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi.Partner

]]
Więcej informacji

Prawo

Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe

Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.

Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *