Egzekucja z weksla in blanco: Jak skutecznie dochodzić swoich należności?

&lt![CDATA[

Zobowiązanie z weksla in blanco jest związane z dodatkową umową między wystawcą weksla a remitentem, którą jest porozumienie lub deklaracja wekslowa, gdzie obie strony uzgadniają sposób i okoliczności, w jakich weksel in blanco może zostać uzupełniony o brakujące elementy w momencie jego emisji. Zajęcia weksla in blanco (wierzytelności związanej z posiadaniem dokumentu) dokonuje komornik sądowy przez odebranie dokumentu weksla dłużnikowi lub osobie trzeciej.

Zająć i odebrać można weksle wyłącznie będące we władaniu dłużnika, wierzyciela lub osoby trzeciej pod warunkiem, że osoba trzecia zgadza się na dokonanie zajęcia lub wyraźnie przyznaje, że dokument ten stanowi własność dłużnika. Jeżeli w momencie dokonywania przez komornika sądowego zajęcia weksla in blanco brak jest tzw. deklaracji wekslowej, to konieczne jest odtworzenie jej postanowień w dalszym etapie egzekucji.

Wprawdzie ważność zobowiązania wekslowego nie jest uzależniona od istnienia deklaracji wekslowej (wyrok SN z 28.10.1963r. II CR 249/63), jednakże tylko dokładna znajomość jej postanowień umożliwi prawidłowe uzupełnienie weksla in blanco. Ustaleń takich winien dokonać komornik sądowy, który od momentu zajęcia zazwyczaj sprawuje również obowiązki dozorcy zajętego weksla. W tym celu winien on wezwać dłużnika do złożenia stosownych wyjaśnień w tym przedmiocie. O dokonanych ustaleniach komornik sądowy zawiadamia wierzyciela egzekwującego wraz z wezwaniem do samodzielnego uzupełnienia weksla o jego brakujące elementy.

Prawo do uzupełnienia weksla in blanco jest prawem przysługującym wyłącznie uprawnionemu z weksla, którym, po dokonanym zajęciu, jest wyłącznie wierzyciel egzekwujący. Po uzupełnieniu weksla in blanco przez wierzyciela egzekwującego – zgodnie z postanowieniami deklaracji wekslowej – organ egzekucyjny dokonuje przedstawienia weksla do zapłaty. Polega to na wystosowaniu do dłużnika zajętej wierzytelności wezwania do zapłaty poszukiwanej sumy. Jeżeli po przedstawieniu weksla do zapłaty dłużnik zajętej wierzytelności nie zapłaci poszukiwanej sumy, komornik sprzeda weksel.

Sprzedaży weksla komornik sądowy może dokonać w drodze licytacji publicznej, stosując odpowiednio przepisy o egzekucji z ruchomości. Z kolei za zgodą dłużnika komornik sądowy może sprzedać weksel z wolnej ręki, po cenie wskazanej przez dłużnika, jeżeli sprzedaż nie narusza interesów wierzycieli. Dłużnik może wskazać nabywcę oraz określić inne warunki sprzedaży weksla. Zgoda dłużnika na sprzedaż z wolnej ręki nie jest potrzebna, gdy wierzytelność była wymagalna przed dniem zajęcia.

W wyniku sprzedaży weksla nowy wierzyciel wekslowy wstępuje w prawa dłużnika egzekwowanego – co powoduje, że może wykonywać wszelkie prawa i roszczenia dłużnika. Może on dochodzić należności z weksla na drodze sądowej i uzyskać tytuł wykonawczy przeciwko dłużnikowi wekslowemu.

Adwokat Paweł Milewski, z kancelarii Gardocki i Partnerzy Adwokaci i Radcowie Prawni

]]
Więcej informacji

Prawo

Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe

Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.

Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *