Aktywiści niewinni, bo nie było skutecznego zakazu wstępu do puszczy

&lt![CDATA[

Dwóch aktywistów – uczestników protestów przeciwko wycince w Puszczy Białowieskiej – obwinionych zostało o to, że pod koniec sierpnia 2017 roku koło wsi Teremiski, nie będąc „osobami uprawnionymi” do przebywania na danym terenie, przechodzili przez las objęty zakazem wstępu i nie opuścili tego miejsca, mimo żądania ze strony strażników leśnych.

W marcu Sąd Rejonowy w Hajnówce uznał winę aktywistów. Skazał każdego z nich na 100 zł grzywny. Do tego mieli zapłacić również koszty związane z postępowaniem, w tym po blisko 450 zł kosztów zastępstwa procesowego oskarżyciela posiłkowego, którym było w tej sprawie nadleśnictwo Białowieża.

Apelację od tego wyroku złożył obrońca. Chciał uniewinnienia. Zwracał uwagę nie tylko na okoliczności, w których miało dojść do popełnienia wykroczenia i powoływał się na stan wyższej konieczności wyłączający bezprawność, ale również na sam zakaz wstępu do lasu. W jego ocenie nadleśniczy przekroczył swoje kompetencje (zakaz nie miał wyraźnie wskazanej daty obowiązywania), a teren został oznaczony dopiero wówczas, gdy aktywiści już się na nim znaleźli.

Uniewinniając obu, sąd okręgowy uznał, że zakaz rzeczywiście nie został wprowadzony skutecznie, w tej sytuacji nie obowiązywał, więc nie można było tego zakazu naruszyć.

Sędzia Wiesław Oksiuta wyjaśniał w ustnym uzasadnieniu wyroku, że zarządzenie nadleśniczego zostało wydane w sposób sprzeczny z ustawą o lasach. Jest tam bowiem zapisane uprawnienie nadleśniczych do wprowadzenia zakazu wstępu do lasu stanowiącego własność Skarbu Państwa, ale tylko zakazu okresowego. „Którego czas trwania, w tym termin jego zakończenia, jest precyzyjnie, w sposób nie budzący wątpliwości, określone” – mówił sędzia Oksiuta.

Jak uzasadniał, w zarządzeniu, które mieli naruszyć aktywiści, był zapis o obowiązywaniu zakazu „do odwołania”. Sąd ocenił, że taki zakaz miał charakter stały, a nie okresowy, a nadleśniczy nie ma ustawowych uprawnień do jego wprowadzenia. „Narusza to zasadę praworządności zapisaną w konstytucji, nakładającą na organy państwa obowiązek działania na podstawie prawa i w jego granicach” – uzasadniał sędzia Oksiuta.

Sędzia przywoływał też podobne orzeczenie Sądu Okręgowego w Białymstoku sprzed kilku tygodni, gdzie – w sprawie ze skargi apelacyjnej nadleśnictwa Browsk – sąd ów ocenił, że wydany na części tego nadleśnictwa zakaz wstępu do lasu nie wywołuje skutków prawnych i na tej podstawie uniewinnił innych aktywistów.

To kolejny proces związany z protestami w Puszczy Białowieskiej, który ma swoje rozstrzygnięcie przed sądem II instancji. Dotychczas w różnych sprawach, dotyczących blokad sprzętu do wycinki czy naruszenia zakazu wstępu na dany teren, w postępowaniu odwoławczym zapadały wyroki uniewinniające, najczęściej z powołaniem się na stan wyższej konieczności, w jakim działali obwinieni.

]]
Więcej informacji

Prawo

Podział prawa ze względu na metodę regulacji:
1) Prawo wewnętrzne: Prawo konstytucyjne, Prawo cywilne - reguluje relacje między podmiotami prawa w relacji poziomej, czyli żaden z podmiotów pozostających w stosunku prawnym nie jest władny narzucić swojej woli drugiej stronie (cywilnoprawna metoda regulacji).
Prawo pracy - reguluje stosunki między pracodawcą a pracownikiem, a także organizacjami pracowników (związki zawodowe) metodą w zasadzie cywilnoprawną, jednak z dużym zakresem norm semiimperatywnych służących wyznaczeniu minimalnego poziomu ochrony pracownika.
Prawo karne - jest zbiorem norm mających na celu eliminację zachowań aspołecznych najcięższej wagi poprzez zastosowanie sankcji kary. (karnoprawna metoda regulacji).
Prawo administracyjne - reguluje relacje między podmiotami w stosunku pionowym, tj. wówczas gdy jeden z podmiotów może władczo kształtować sytuację prawną drugiego podmiotu. (administracyjnoprawna metoda regulacji).
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Prawo finansowe
2) Prawo międzynarodowe

Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji:
prawo autorskie, prawo bankowe, prawo budowlane, prawo celne, prawo człowieka, prawo dziecka, prawo energetyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawo konfliktów zbrojnych, prawo lotnicze, prawo medyczne, prawo międzynarodowe, prawo naukowe, prawo o ruchu drogowym, prawo o szkolnictwie wyższym, prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo prasowe, prawo rolne, prawo upadłościowe, prawo wyznaniowe.

Prawo jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, bardzo zróżnicowanej, której członkowie mają odmienne potrze-by i aspiracje, w których dochodzi do rozmaitych konfliktów i zagrożeń, zarówno biologicznej jak i społecznej egzystencji grupy. Różne systemy norm prawnych wprowadzają element ładu we wzajemnych stosunkach między ludźmi. Normy prawne, podobnie jak powszechnie uznawane i akceptowane normy moralne, normy religijne czy nor-my obyczajowe nie mają jednak wyłączności na regulowanie ludzkich zachowań. Nie-mniej jednak prawo normuje dziś niemal wszystkie dziedziny życia społecznego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *